Plots leek alles stil gevallen. De hogeschool sloot zijn deuren en één voor één werden bijna alle stageplaatsen geannuleerd. Onze dagelijkse routines werden volledig omgegooid en de sector waarin wij als studenten net in willen openbloeien, werd het hardst getroffen.
Gelukkig heeft onze school een vangnet uitgewerkt dat ons heeft gered van een vrije val. Dat vangnet was het Creative Lab. Ikzelf kwam terecht in Studio cultuur, ook bekend als Studio Cult BXL. Wij vormden een team dat een zalfje voor de opgelopen bulten van de culturele sector wou aanbieden. Zelf voelde ik mij erg onzeker aan het begin van dit project. Ik wist niet wat te verwachten en kon niet inzien wat ik zelf kon betekenen voor de sector.
Terugkeren naar mijn kindertijd
Zo begon ik dan te dromen. Letterlijk. Ik kreeg meermaals diezelfde droom waarin ik terug in mijn lagere school terecht kwam. Ik liep door de kleurrijke gangen, zag de kapstokjes met jasjes en de speelplaats met de kleurrijke stippen. Ik liep verder en kwam op mijn middelbare school terecht. Het beeld van mijn kluisje en schoolboeken verscheen. Ik was niet zeker of ik zelf leerling of leerkracht was. Maar de prangende vraag waarom ik telkens weer terugkeerde, bleef groeien.
Ik begon mij te verdiepen in het analyseren van dromen en ging aan de slag met deze mysterieuze droom. Zo kwam ik te weten dat het terugkeren naar je kindertijd kan betekenen dat je met kinderlogica naar een bepaalde situatie moet kijken. Soms zijn de situaties in je dagelijkse leven misschien niet zo ingewikkeld als je denkt! Ben je zelf een leerkracht, dan duidt dit dat je misschien geen antwoorden kan vinden door je vragen aan anderen te stellen. De ware begeleiding moet van binnenuit komen.
Brussel ondersteunen
Ik plaatse het allemaal op een rijtje en kwam tot een beter inzicht. Deze uitzonderlijke situatie verplichtte mij om het heft in eigen handen te nemen. Hoe kan ik helpen om Brussel te steunen? Tijdens een brainstorm-sessie met het team kwamen er interessante ideeën naar boven. Ik voelde mij nog zo verward dat er slechts enkele woorden bleven hangen: lokale bevolking, tekeningen en kinderen. En toen wist ik wat wij nodig hadden: kinderlogica!
We werkten twee projecten uit waarbij we het droombeeld van kinderen over Brussel konden ontdekken. Kinderen kregen de kans om hun creatieve brein los te laten en over foto’s van Brussel te tekenen. Daarnaast zag de actie RedrawBXL het daglicht waarbij we naar Brussel trokken om mensen aan te sporen om hun dromen uit te tekenen met stoepkrijt. De resultaten zijn te vinden op de sociale media van ons team!
Een stevige portie zelfreflectie en doorzettingsvermogen waren mijn ingrediënten voor het recept van deze stage. Het was een serieuze uitdaging maar ook een enorm leerrijke ervaring!
-Linda Verbeke
