Na al die voorbereidingen, stond ik op de luchthaven van Brussel. Vol verwachtingen en met mijn overgewicht koffers (gelukkig mocht ik ermee door) was ik helemaal ready om mijn vertrouwde omgeving achter te laten en een nieuwe avontuur te beginnen: Kaapstad hier kom ik!
Working and developing personally, as opposed to working professionally
For most students, enthusiasm for their internship made way for emotions like confusion and doubt, later on followed by disappointment… The buildup of the COVID-19 pandemic wouldn’t mean that our internships would be cancelled, but very soon we realized, it actually did.
The border shutdowns, setup of travel restrictions and plain out airport closures affirmed our doubts that international internships were a no-go. Soon after, even my local internship organization notified me that they simply had zero work available, so they couldn’t help me out either.
Luckily enough, EhB had already stepped in to support students who were left in the dark. Everyone without an internship would be able to join a new home working project, meant to replace our omitted functions: the TRM Creative Lab.
Een stage om nooit te vergeten
In normale omstandigheden zou dit bericht moeten gaan over mijn stageperiode bij Brussels Airlines. Jammer genoeg zijn de omstandigheden waarin we ons al maanden bevinden al lang niet meer normaal te noemen. De coronacrisis houdt op dit moment de hele wereld in zijn greep. Mijn stageperiode is, net als die van vele van mijn medestudenten, in het water gevallen.
Unpredictable
Een paar maanden geleden was ik volop aan het zoeken naar een stageplaats voor mijn eerste, acht weken durende, stage. Wie had er toen gedacht dat deze nauwkeurige vooropgestelde plannen uiteindelijk niets meer zouden betekenen? Een stage als check-in-agente bij luchthavenbedrijf Aviapartner, dat was de stage waarvoor ik getekend had. De dagen vlogen voorbij en ik werd steeds ongeduldiger om eindelijk aan deze stage te kunnen beginnen. Door de uitbraak van een wereldpandemie kreeg ik echter al snel het gevoel dat mijn stage niet ging kunnen doorgaan…
Corona gooide roet in mijn plannen
Het was de bedoeling dat ik dit academiejaar mijn eerste stage zou doorbrengen bij The Outsider, een evenementenbedrijf in Aalst. Het contract werd getekend, en het aftellen kon beginnen. Maar toen kwam het coronavirus. Veel scholen sloten hun deuren, en het spreekt voor zich dat mijn stage in de toeristisch-recreatieve sector in het gedrang kwam. Een zeer spijtige zaak, aangezien ik enorm hard uitkeek naar deze ervaring. De onzekerheid die volgde, maakte mij onrustig.
Een stem voor Brussel
Niet enkel de toeristische sector kreeg harde klappen door deze crisis. Zowat alle sectoren kregen te maken met de gevolgen van het virus. Zowat alles werd geannuleerd en vrijwel iedereen werd aangeraden om thuis te blijven. Ikzelf zat nog volop in de zoektocht naar een stageplaats en hoor mijn studiebegeleidster nog zeggen: “Als het moet, kom je hier op school stage lopen.” Enkele weken later was dat dan ook het geval, niet omdat ik nog geen stageplaats had maar omdat Covid-19 toch een erger virus bleek te zijn dan voordien verwacht.
Mijn stage bij Beyond Borders
Wat was ik blij dat ik mijn oorspronkelijke stage mocht lopen ondanks de hele coronacrisis. Ik had hier al heel lang naar uitgekeken en zou diep teleurgesteld geweest zijn als alles werd afgeblazen.
Met een koffie in de hand, is werken buitengewoon plezant
Ik ben Lance Van den Driessche, een twintigjarige jongeman uit Asse en eveneens een tweedejaarsstudent in de opleiding Toerisme- en Recreatiemanagement aan de Erasmushogeschool Brussel. Aan het begin van het tweede academiejaar, besloot ik om stage te lopen bij een touroperator om mijn competenties en interesses met betrekking tot productontwikkeling, klantgerichtheid en actualiteit en maatschappij verder te ontplooien. Hieruit volgde dat ik graag stage wilde lopen bij Live To Travel te Aalst om vakantiegangers, die voor een reis opteren op bestemmingen in Afrika of Oceanië, een unieke en fijne beleving te garanderen.
Hablo español conmigo
Ik had maar één specifiek doel voor ogen. Ik wist exact waar ik naartoe wou gaan en had me perfect ingebeeld dat ik mijn stage gedurende 3 maanden zou lopen in een vijf-sterren-hotel genaamd Arrecife Gran Hotel in Lanzarote. Vervolgens was ik bereid om uit mijn comfortzone te stappen en eveneens een uitdaging aan te gaan. Uiteraard was ik voorbereid op een stage vol avontuur met talrijke nieuwe ontdekkingen. De Spaanse taal zou ik hier hebben bijgeschaafd. Maar helaas dacht COVID-19 daar volledig anders over. Zon, zee en strand zonder cocktail in mijn hand…
Wat gebeurt er allemaal?
Op 25 maart 2020 kreeg ik een ongelukkige e-mail van mijn stagementor: mijn stage bij luchthavenbedrijf Aviapartner werd geannuleerd… Mijn droom om gedurende mijn eerste stage in mijn academische carrière op de luchthaven te werken, viel letterlijk in het water. Een mooi uniform, contact met passagiers, en alle taken die bij het inchecken komen kijken, werden opeens verre gedachten. Ook zat ik op dat moment met veel vragen: ‘wat ga ik nu doen?’, ‘moet ik zelf een andere stageplaats zoeken?’, enzoverder. Al snel bleek dat ik nog even op de antwoorden op deze vragen zou moeten wachten.