Als tweedejaarsstudente in de richting Toerisme- en Recreatiemanagement had ik dit academiejaar mijn eerste, acht weken durende stage om naar uit te kijken. Na een zware examenperiode van zwoegen en ploegen door de eindeloze cursussen, kon ik mij geen betere ontspanning inbeelden dan acht weken stage te mogen lopen bij het bedrijf De Buck Travel te Nazareth.
Domper op de feestvreugde
Ik had zo hard mijn best gedaan om deze stageplaats in handen te krijgen en nadat een derdejaarsstudent zich uit de positie van stagiair in dit bedrijf had weggetrokken, had ik het gevoel dat de toekomst mij toelachte. Ik had hier zoveel zin in en kon niet meer wachten tot dat ellendig kort jaar met veel studiedruk voorbij was.
Tot die allereerste nieuwsmelding kwam “Virus in China zorgt voor talloze doden”. Op zich leek het nog een ver-van-mijn-bed-show, maar toch kon ik het niet laten om doemscenario’s te bedenken over wat er zou gebeuren als dit virus België zou binnenkomen. Gaat mijn academiejaar nog doorgaan? Wat met mijn stage? Gaan wij ook in lockdown moeten gaan? Gaat het dagelijkse leven hier ook stilvallen? En voor het allemaal goed en wel doordrong, waren de eerste besmette landgenoten een feit.
Vanaf dan ging het allemaal bliksemsnel, en voor ik het wist kreeg ik dat ene mailtje waarin stond dat mijn stage wegens gezondheidsmaatregelen niet meer kon doorgaan. Een enorme domper op de feestvreugde. Mijn grootste angst op dat moment was wat er met mijn stage ging gebeuren. Ging ik mijn academiejaar opnieuw moeten doen? Ging ik volgend jaar pas stage kunnen lopen? Hoe zou ik in godsnaam die 12 studiepunten volbrengen…
De mogelijkheden binnen TRM Creative Lab
Na enkele weken kwam die langverwachte verduidelijking: de stage zou doorgaan op een alternatieve manier, van thuis uit. Het was alsof er een enorme druk van mijn schouders viel, ook al bleef er toch nog steeds een kleine onzekerheid achter. Hoe? Hoe ga ik van thuis uit werken zonder kennis van een nieuwe stage?
Op 4 mei kwam eindelijk het verdict. De alternatieve stage werd door het opleidingshoofd van onze richting, alsook door de stagecoördinator uitgelegd. De alternatieve stage hield in dat wij als tweedejaarsstudenten de derdejaarsstudenten zouden vervoegen in het TRM Creative Lab, dat opgedeeld zou zijn in verschillende hubs, zoals Co-creatie, Lokale Initiatieven, Transport, enzoverder. Binnen deze afzonderlijke hubs zou dan gewerkt worden aan projecten waarvoor toeristisch-recreatieve bedrijven onze hulp zouden kunnen inschakelen, en zo zouden we de opgedane theorie van onze richting kunnen omzetten in de praktijk. Beetje bij beetje verdwenen in mijn hoofd de donkere wolken als sneeuw voor de zon.
Een lichtpuntje in onzekere tijden: Hub Transport
Al snel vervoegde ik mij bij de hub Transport en leerde ik mijn teamgenoten kennen. Na een eerste vergadering en een korte kennismaking met het team zag ik het weer volledig zitten. De rol die ik toegewezen kreeg binnen deze hub was die van communicator. Dit houdt in dat ik verantwoordelijk ben voor het revisorwerk en de lay-out van teksten geschreven door mijn teamgenoten en mijzelf.
Week na week ging voorbij, en elke week werkte ik met andere teamgenoten samen aan verschillende projecten. Een van de eerste projecten waaraan we mochten werken was er eentje voor een programma dat niet onbekend in de oren klonk: Reizen Waes. De bedoeling van dit project was om op verkenning te gaan in je eigen stad, voor mij Aalst, en foto’s te nemen van wat ik dacht dat gepast zou zijn om aan bod te laten komen in het programma. Dit project vroeg ons werkelijk om buitenshuis te gaan na zoveel weken lockdown. Ik heb samen met een medestudent, ook wonende te Aalst, dit project volbracht. Het verbaasde mij hoe nonchalant ik elke keer door dezelfde straten wandel en nooit echt aandacht schenk aan wat er zich werkelijk rondom mij bevindt. Deze opdracht gaf mij de kans om meer te focussen op al het mooie wat Aalst te bieden heeft en hier ook bij stil te staan. Eenmaal thuis was het de bedoeling dat ik enkele woordjes uitleg opzocht bij alle foto’s die ik genomen had en ook daarbij werd ik weer verrast. De geschiedenis en het verhaal achter de standbeelden die ik op een gewone dag voorbij wandel waren prachtig. Na het volbrengen van dit project heb ik oprecht meer geleerd over de stad waar ik al 22 jaar woon.
Na regen komt zonneschijn
Als conclusie kan ik niets anders zeggen dan: het is niet omdat het leven iets in de weg staat dat er niets moois meer op uw pad kan komen. Dit heb ik met deze alternatieve stage wel ontdekt. Als ik deze vervangstage vergelijk met de stage die ik oorspronkelijk zou lopen, denk ik dat ik hier meer opportuniteiten gekregen heb om mijzelf te ontwikkelen omwille van de verscheidenheid in de taken die ik toegewezen kreeg, terwijl ze bij De Buck telkens rond één centraal thema werken. Zo zie je maar, na regen komt zonneschijn!
-Ianka Gowie
