TUI Inside: Wat Je Niet Ziet Achter de TUI-Smile.

Tijdens mijn stage bij TUI ontdekte ik dat het beroep van reisagent veel meer inhoudt dan simpelweg klikken en hup, een vakantie boeken. Achter die vriendelijke TUI-smile schuilt er een wereld vol kennis, aandacht voor detail en veel verantwoordelijkheden.

Voorkant van het reisbureau van TUI SHOP Gent Centrum

Vanaf dag één voelde ik me welkom. Ik werd enthousiast voorgesteld aan het team en voelde me meteen op plaats. Tot mijn verrassing bleek de shopmanager zelfs een oud-student van de Erasmushogeschool te zijn – wat is de wereld (of Gent) toch klein!

De eerste weken waren een grote uitdaging, want ik had geen specifieke opleiding voor deze stage moeten volgen, waardoor ik veel moest uitzoeken maar ik stond hier niet alleen voor. Bedankt aan de collega’s en het platform TUI Know How!

Reisdocumenten van klanten zodat ze dit later kunnen ophalen.

Wat ik leuk vond aan het werken in een stadsreisbureau, is dat er diversiteit is aan klanten. Elke klant heeft zijn eigen verhaal, van families die al jaren met TUI reizen tot mensen die hun allereerste vakantie plannen – geen enkel gesprek is hetzelfde.

Tijdens mijn stage leerde ik ook hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor details: een foutje in de boeking kan een vakantie maken of breken. Het gaf me een goed gevoel dat ik hier verantwoordelijk voor mocht zijn. Mooiste hiervan is dat klanten die deur uitgaan met een glimlach en een boeking, dat voelde echt als een kleine succes.

Jammer genoeg duurde mijn stage maar negen weken. Net nu ik het gevoel had dat ik echt in het ritme zat en nog zoveel wilde bijleren. Toch ben ik vooral dankbaar – voor de kans, het vertrouwen en de inzichten die ik kreeg in het leven achter de glimlach van een travel consultant.

Ik kijk er dan ook naar uit om mijn passie voor reizen verder te ontwikkelen. En wie weet… misschien draag ik in de toekomst opnieuw die TUI-smile. Maar dan niet meer als stagiaire. 🙂

Stage lopen bij TUI: werken tussen vliegtickets, brochures, reisdocumenten met een TUI-smile

Een stage bij TUI als travel counsellor betekent werken in een dynamische omgeving waar je niet alleen vliegtickets of vakanties verkoopt, maar ook klanten helpt met een lach op je gezicht, mijn persoonlijke “TUI-smile”. In deze blog neem ik je mee in mijn dagelijkse werkzaamheden, wat ik leer en hoe ik mijn talen inzet om klanten te helpen.

Mijn taken als eerste aanspreekpunt

Als eerste aanspreekpunt bij TUI ben ik het visitekaartje van het reisbureau. Ik verwelkom klanten, verkoop vliegtickets en bied soms een drankje aan terwijl ik hun vragen beantwoord. Ook neem ik binnenkomende oproepen aan en zorg ik ervoor dat brochures netjes worden uitgedeeld en georganiseerd.

Naast deze frontoffice-taken verricht ik ook administratieve werkzaamheden, zoals het aanvragen van assistentie, het versturen van reisdocumenten via e-mail en het telefonisch opvolgen van reizen met klanten. Dankzij deze veelzijdige rol draag ik bij aan een soepel verloop van de dagelijkse werkzaamheden en zorg ik ervoor dat klanten zich welkom en goed geholpen voelen.

Talen, leren en groeien

Wat mijn stage extra leuk maakt, is dat ik drie talen spreek: Frans, Nederlands en Engels. Ik begin elk gesprek met mijn “TUI-smile”, een vriendelijke lach en groet klanten in hun taal: “Bonjour, comment puis-je vous aider?”, “Hallo, hoe kan ik u helpen?” of “Hello, how can I help you?”. De meeste klanten zijn Franstalig, dus die taal gebruik ik het vaakst. Tijdens mijn stage leer ik niet alleen klantgericht te werken en professioneel te blijven, maar ook snel te schakelen en klanten op hun gemak te stellen.

Stage lopen bij TUI is voor mij een waardevolle ervaring waarin ik niet alleen meer leer over de reisbranche, maar ook over mezelf. Met enthousiasme en mijn “TUI-smile” help ik elke dag klanten om hun droomreis werkelijkheid te maken.

🎉 Stage in de eventwereld: van inbox tot boottocht in Dinant

Een stage bij een evenementenbureau is allesbehalve saai, dat kan ik na deze week vol overtuiging zeggen. Ik loop stage bij New Balls Please en kreeg meteen een flinke portie échte event vibes voorgeschoteld: strakke deadlines, toffe locaties, onverwachte wendingen én een hele hoop verantwoordelijkheid.

De week begon op dinsdag (dankjewel Pinkstermaandag 😉). Al snel zat ik tot over m’n oren in de planning. Ik volgde mailverkeer op, beheerde klantendossiers zoals Proximus, zocht workshops en hotels voor ING en werkte databases bij alsof mijn leven ervan afhing. Niet alleen leerzaam, maar ook superafwisselend.

Wat deze stage zo uniek maakt, is de afwisseling tussen bureauwerk en real-life ervaring. Woensdag was het bijvoorbeeld druk met voorbereidingen voor een Leffe-event. Ik maakte roadbooks, draaiboeken en haalde drukwerk op. Donderdag ging ik dan weer mee op locatie naar Dinant: een mix van inspiratie, cultuur en avontuur. We bezochten onder andere Château de Vignée, Maison Leffe, de Citadel en sloten af met een boottochtje. Ja hoor, eventplanning is dus echt meer dan achter een scherm zitten.

Tussen alle taken door volgde ik ook een workshop sales en marketing. Daar werd duidelijk hoe belangrijk het is om creatief te denken zonder het commerciële aspect uit het oog te verliezen. Een event moet niet alleen leuk zijn, het moet ook kloppen van A tot Z, zowel voor de klant als voor de deelnemers.

Wat ik hier vooral leer, is snel schakelen, overzicht houden, professioneel communiceren en denken in oplossingen. Geen enkele dag is hetzelfde en dat maakt het net zo boeiend.

Dus ben jij iemand die houdt van organiseren, plannen én een beetje chaos? Dan is een stage in de eventwereld misschien ook iets voor jou. Je leert skills waar je overal wat aan hebt en je komt op plekken waar je anders nooit zou komen.

Let’s be honest: dit is echt next level stage lopen.
En ja, soms eindigt je werkdag op een boot in Dinant. 🌊😎

“Van Check-In tot Take-Off: Stage op de Luchthaven”

In dit blogbericht vertel ik jullie mijn stageavontuur op de luchthaven.

Hallo, ik ben Latoya en ik wil je graag meenemen in mijn avontuur als Check-in agente bij Aviapartner op de luchthaven. In dit blogbericht deel ik mijn ervaringen en inzichten over mijn stageperiode.

Al sinds mijn jeugd droomde ik ervan om op de luchthaven te werken, maar de kans om dit daadwerkelijk te doen, had zich nog nooit voorgedaan. Toen ik de mogelijkheid kreeg om mijn stage bij Aviapartner te doen en hoorde over de positieve ervaringen van mijn medestudenten, wist ik dat dit mijn kans was.

Mijn stage begon vroeg, om 8 uur ’s ochtends, in het Aviapartner-gebouw. Samen met negen andere studenten kreeg ik twee weken intensieve training. We leerden de werking van het systeem en de procedures voor verschillende luchtvaartmaatschappijen. Door middel van simulaties oefenden we bijvoorbeeld het inchecken van bagage en het afhandelen van verschillende specials zoals een rolstoelgebruiker of een huisdier.

Al snel werd me duidelijk dat het werk veel meer inhoudt dan alleen inchecken en boarden. Het hele proces, van het moment dat een passagier komt inchecken tot het instappen in het vliegtuig, moet nauwkeurig en foutloos verlopen. Eén kleine fout kan niet alleen voor de passagier, maar ook voor het hele vliegtuig problemen veroorzaken, wat zelfs tot vertragingen kan leiden.

After training at Brucargo, it was time for the real work at the airport. The first week I worked with an experienced colleague at check-in or the gate. It was a learning experience to see how things work in practice, although it was also confronting to realise that I would soon have to do this myself.

When it was finally my turn, I felt very nervous. I was afraid of making mistakes that would cause big problems. But those worries turned out to be unnecessary. Slowly but surely, my confidence grew at the check-in and gate. I even started enjoying my job. Sure, there were the occasional troublesome passengers, but that didn’t stop me from doing my job correctly and professionally.

All in all, my internship at Aviapartner was an unforgettable experience that only strengthened my love for aviation. It gave me the opportunity to fulfil my dream and I am grateful for all the valuable lessons I learnt.

Durf de Sprong te Wagen: Mijn Stageavontuur in Frankrijk!

Bonjour à tous !

J’ai hâte de partager avec vous l’aventure de mon tout premier stage à l’étranger. C’est encore surréaliste, mais oui, je suis bel et bien partie à Portiragnes, en France, pour une expérience inoubliable en tant qu’assistante de réception à Portiragnes l’Ami Soleil.

Waarom heb ik deze kans gegrepen? Nou, ik wilde simpelweg een nieuwe ervaring opdoen. Het idee om mijn eerste stage in het buitenland te doen, bracht een mengeling van opwinding en zenuwen met zich mee, maar ik wist dat ik deze kans moest grijpen. En hier ben ik dan, midden in een nieuwe omgeving, klaar om alles te omarmen wat op mijn pad komt.

Portiragnes est un charmant village de la côte méditerranéenne, connu pour ses rues pittoresques, son climat chaud et ses belles plages. Le village dégage une atmosphère calme et détendue, ce qui constitue un changement bienvenu par rapport à la vie trépidante de la ville. Le canal du Midi, situé à proximité, et les réserves naturelles protégées offrent d’innombrables possibilités de randonnées pédestres et cyclistes, tandis que les marchés locaux regorgeant de produits frais sont un véritable délice pour tous les gourmands.

Als receptiemedewerker bij Portiragnes l’Ami Soleil had ik een breed scala aan taken. Ik was verantwoordelijk voor het in- en uitchecken van gasten, wat inhield dat ik klanten aanrekende, sleutels afgaf en aannam. Daarnaast beantwoordde ik de telefoon en stond ik altijd klaar om vragen te beantwoorden of problemen op te lossen. Het directe contact met de klanten was misschien wel het meest waardevolle aspect van mijn werk. Het gaf me de kans om mijn talenkennis te verbeteren en mensen van over de hele wereld te ontmoeten.

Gelukkig was de praktische kant van mijn verblijf goed geregeld. Er was ter plaatse wifi beschikbaar, wat het gemakkelijk maakte om contact te houden met familie en vrienden thuis. Bovendien kreeg ik een eigen accommodatie, wat een enorme geruststelling was en me de nodige privacy gaf om te ontspannen na een drukke werkdag.

Bien sûr, il y a eu des défis à relever. Certains jours, je me suis sentie seule, loin de chez moi et de mon environnement familier. Mais heureusement, je n’étais pas seule. Mes merveilleux collègues m’ont aidée à traverser ces moments. Leur soutien et leur amitié ont rendu cette expérience d’autant plus précieuse.

Ce fut une aventure courte mais forte, qui n’a duré que deux mois. Mais pendant cette période, j’ai beaucoup appris, tant sur le plan professionnel que personnel. J’ai perfectionné mes compétences en tant que réceptionniste, découvert de nouvelles cultures et me suis fait des amis pour la vie.

Deze ervaring heeft me laten zien hoe belangrijk het is om uit je comfortzone te stappen. Ja, het is eng. Ja, het is uitdagend. Maar de beloningen zijn onbeschrijfelijk. Door nieuwe ervaringen op te doen, groei je als persoon en ontdek je verborgen krachten die je nooit voor mogelijk had gehouden.

Alors, si vous avez l’occasion de partir à l’étranger pour un stage, un emploi ou même un voyage, saisissez-la à deux mains. Vous serez étonné de ce que vous pouvez accomplir si vous vous mettez au défi et si vous embrassez le monde.

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal. Ik hoop dat het je heeft geïnspireerd om ook een sprong in het diepe te wagen.

Tot ziens!

Bijna 100 dagen alleen in het Zuiden van Frankrijk

Liefste lezers, leuk kennis te maken! Ik ben Oumeyma een 22-jarige student die momenteel in het Zuiden van Frankrijk zit voor ongeveer 4 maanden. 4 maanden!? Jep, helemaal alleen in een stadje aan de zee en dit voor een stage als receptioniste in een vakantiedomein. Zou je ook graag even alleen willen wonen, naar een andere land willen gaan, nieuwe mensen willen leren kennen, tegelijk werken en genieten? Laat mijn tips en ervaring hieronder jou helpen bij jouw keuze.

Daar stond ik dan in de luchthaven van Charleroi, afscheid te nemen van mijn familie, klaar om te vertrekken naar het zuiden van Frankrijk. Voor mijn stage zat ik in Portiragnes, een stadje aan de Middellandse Zee bekend omwille van de vele campings. Eenmaal aangekomen heb ik kennis gemaakt met mijn nieuwe collega’s en kreeg ik een rondleiding op de twee domeinen. Het zwembad was het eerste wat ik zag : ik was zo blij dat ik na werk kon gaan zwemmen. Daarna kreeg ik de verschillende huizen te zien die worden verhuurd. De architectuur deed me denken aan Spaanse country huizen.

We kwamen aan op een parking vol stacaravans en toen zei de collega dat wij hier zouden wonen. Ik dacht in mezelf: hier ga ik dus niet slapen, maar toen ik binnen ging, was ik verrast hoe groot en modern het is. Ik had een badkamer, een keuken, 3 slaapkamers en een toilet. Ik vond 3 slaapkamers teveel, dus heb ik de andere twee veranderd in een closet room en de andere in een soort living met matrassen op de grond.

Drie dagen na mijn aankomst, maandag 24 april, was het mijn eerste werkdag. Die dag kreeg ik opleiding en alle nodige informatie om mijn werk als receptioniste te doen. Aan de receptie werken is zeker een uitdaging : je moet drie talen spreken en veel opzoekwerk doen. Ik moest klanten inchecken en uitchecken, documenten voorbereiden, reservaties maken, mails beantwoorden, telefoons opnemen en helpen waar het nodig was. Zeer moeilijk was het niet : als je het elke dag moet doen, dan wordt het een gewoonte en gaat alles sneller. Tijdens mijn stage ondervond ik dat achter een bureau zitten niet echt mijn ding is.

Conseil n° 1 : si vous savez que vous avez beaucoup d’énergie et que vous êtes très sociable, ne choisissez pas un stage derrière un bureau. L’expérience est certainement incluse, mais je me connais et je sais que je suis trop enthousiaste pour être occupée à faire de la paperasse. Je suis quelqu’un qui aime parler et bouger, c’est pourquoi j’ai secrètement aimé aider l’équipe d’animation pour les shows de danse, les spectacles et la décoration.

Dans la ville où je me trouvais, il n’y avait pas grand-chose à faire et surtout pas en basse saison. C’est dommage, bien sûr, car j’avais beaucoup de temps libre après le travail, mais je ne pouvais rien faire comme activité. Pour aller faire des courses, par exemple, je devais prendre l’unique bus pendant 30 minutes, car je n’ai pas de voiture.

Conseil n° 2 : avant de choisir un stage, vous devez faire des recherches. Vous examinez pour qui et où vous travailleriez, ce qu’il y a à faire sur place, comment sont les transports publics et s’il est possible d’y vivre en sécurité et financièrement.

Le métier de réceptionniste ne m’était pas prédestiné, mais j’ai beaucoup aimé le travail en raison de l’atmosphère d’équipe qui y régnait et aussi parce que j’ai beaucoup appris. J’ai montré mes talents et j’ai pris l’initiative de faire du travail supplémentaire : faire des prospectus, prendre des photos et poster des TikToks.

Conseil n° 3 : même s’il s’agit d’un travail que vous n’aimez pas faire ou d’une journée difficile, n’abandonnez pas. Montrez toujours que vous êtes déterminé à apprendre quelque chose, que vous et que vous voyez toujours le coté positif des choses. S’il y a quelque chose que tu ne comprends pas ou que tu n’aimes pas, il est important de communiquer et d’oser parler. Garde le sourire et le reste viendra tout seul.

Ce fut une expérience exceptionnelle qui m’a permis de mieux me connaître. Certains jours ont été plus difficiles que d’autres, mais je n’ai pas abandonné. Il m’a également été facile de m’adapter au mode de vie sur place parce que j’avais suivi ces conseils. Parfois, on commence à douter de certaines choses et c’est normal, mais n’oubliez jamais d’être vous-même. Et n’oubliez pas que les difficultés font partie de la vie.

Een ervaring die je niet mag missen!

“hier wordt je rechtvaardig behandeld”

Eind april ging ik een nieuw avontuur aan, 9 weken weg van huis naar een plek die voor mij onbekend was. Mijn oma heeft mij altijd bijgebracht dat is spannende, uitdagende of voor mij onbekende dingen met twee handen moest aannemen en er gewoon voor moest gaan. Gelijk had ze! Wat heb ik hier de tijd van mijn leven beleefd, de collega’s zijn allemaal super lief en helpen je heel graag als je hulp nodig of een vraag hebt. 

Je wordt hier trouwens ook totaal niet behandeld als een stagiaire maar als een echte werknemer, dit brengt natuurlijk zijn voor en nadelen mee. Doordat je behandeld wordt als een echte werknemer krijg je ook ineens veel verantwoordelijkheid, dit kan gaan over kassa’s maken maar ook over het alleen afsluiten van een bepaald deel van het park zoals de Baluba. Ik vind het super leuk om zoveel vertrouwen en verantwoordelijkheid te krijgen van een job.

Ich habe die 9 Wochen meines Praktikums hier in zwei verschiedenen Abteilungen des Unternehmens verbracht: an der Rezeption und an der Animation. Wenn ich in der Animation arbeite, bin ich hauptsächlich am Infopoint. Hier gebe ich Informationen über die Aktivitäten und kann sie auch buchen, ich verkaufe auch Spielzeug und bin für die Technik während der Kinderdisco zuständig. Wenn ich im Crea-Café bin, bastle ich mit den Kindern, setze Glitzertattoos, mache Kuscheltiere oder stelle Waxhands her.

Wenn ich an der Rezeption arbeite, bin ich hauptsächlich am E-Check-in. Dabei handelt es sich um ein automatisches System zum Einchecken von Gästen in den Park, das über einen PDA erfolgt, wobei das elektronische Gerät genutzt wird, um weitere Informationen über die Gäste herauszufinden und sie zu erwähnen. Außerdem arbeite ich am Informationsschalter an der Rezeption, wo ich Informationen gebe, Beschwerden bearbeitet und Aktivitäten buche. Reklamationen sind das Unangenehmste an diesem Job, denn man wünscht den Gästen den bestmöglichen Urlaub.

Deze job is dus perfect voor leergierige, vlijtige studenten die hun talen willen bijschaven, want deze heb je hier zeker nodig! Het is belangrijk dat je al een basis Duits hebt, aangezien bijna iedereen in het park hier Duits spreekt. Er zijn natuurlijk ook Nederlandse werknemers aanwezig in het park. De talen Engels en Frans komen hier ook zeker en vast van pas. Ik zelf zie een mega vooruitgang in mijn Duits. Als je zou twijfelen aan een buitenlandse stage, doe het gewoon! Je krijgt er absoluut geen spijt van.

Welcome back Porto

ESN Porto of voluit Erasmus Student Network is een organisatie die zich bezighoudt met de Erasmus studenten in de stad. Vandaag vertel ik jullie iets meer over wat ze exact doen in de prachtige stad Porto.

Gdy znalazłam się w Porto nigdy się nie spodziewałam jak bardzo to miasto i jego mieszkańcy mnie zmienia.”. It’s almost one year ago since I wrote these words on the end of my other work experience in Porto. After spending 11 months on an Erasmus Exchange in Porto, I knew that this was my place on earth and that I will return. I just didn’t know that it will happen so quickly.

Toen ik terugkwam in België kampte ik met de ‘post-Erasmus depression’. Alles was opeens anders, ik voelde totaal niet meer thuis in het land waar ik opgroeide en alles had. Snel had ik de beslissing genomen dat ik terug moet naar mijn vertrouwde Porto. Ik bekeek het aanbod van de stages en ik had onmiddellijk door dat ik totaal niet weet wat ik na mijn studies wil doen, of ik zelfs in de toeristische sector wil werken. Nadat ik te weten ben gekomen dat ik mijn stage kan doen bij Erasmus Student Network Porto was mijn keuze snel gemaakt.

Erasmus Student Network or in short ESN is a non-profit student association and is one of the biggest ones in Europe. Since 1989 many volunteers have helped massive number of international students to feel at home in the country of their exchange. ESN Porto is one of the 13 sections in Portugal. They organize activities for the students such as parties, trips, and events. Their motto is ‘students helping students’, and this is exactly what ESN is, a bunch of students that want to give their help to other students enjoy their time in their city.

Todos os dias são diferentes, às 14h vou para o escritório onde começo o dia. Primeiro conto o dinheiro que está em caixa e por volta das 14h30 abrimos o escritório e começam a chegar os alunos. Tanto no início como no final do semestre muitos alunos querem fazer um cartão de Erasmus, e sou eu que tenho de fazer estes cartões. O essencial é verificar se todas as informações estão corretas e depois escrevê-las no cartão. Alguns alunos ligam com perguntas enquanto outros vão ao escritório ou mandam e-mails. A tarefa mais importante do meu trabalho é ajudar os alunos e fazer com que estes se sintam em casa.

Nu is mijn avontuur bij ESN Porto geëindigd, maar ik kan met zekerheid zeggen dat hier een nieuwe Lidia is geboren. Deze stage leerde mij een nieuwe blik te hebben op het leven en de toekomst. Ik zag dat ik niet moet rennen door het leven maar moet genieten van die kleine dingen die je alleen kan opmerken wanneer je niet rent voor de bus (die toch paar minuten te laat zal zijn). Na mijn Erasmus uitwisseling zei ik tegen mijn moeder: “Porto stało się moim drugim domem, do którego na pewno często będę wracać.”, maar nu kan ik met zekerheid zeggen dat Porto echt mijn nieuw thuis is en ik af en toe terug zal komen naar mijn oude thuis, in Gent.

Op zoek naar helende stemmen

Hallo allemaal, mijn naam is Julie en ik neem jullie graag mee naar een interessante werkdag als stagiaire communicatie en productie voor het stadsfestival LUNALIA & Musica Divina in Mechelen/de Kempen. Via deze blogpost wil ik jullie wat meer vertellen over wat er allemaal komt kijken bij het organiseren van een stadsfestival.

I have always been very integrated by theater, music and art. Along with my passion for travel and culture, I searched extensively for an internship that had all these elements. Through Erasmushogeschool’s internship database, I  found ‘Festival van Vlaanderen Mechelen/Kempen’. Looking at the job descriptions, I immediately felt that this internship was for me.

Wie zijn ze? Festival van Vlaanderen is een organisatie die twee festivals organiseert, namelijk ‘Lunalia’ en ‘Musica Divina’. Het is een stadsfestival dat op zoek gaat naar artiesten die iets waarachtigs te vertellen hebben aan de hand van zingende en “helende” stemmen. De festivals krijgen elk jaar een ander thema en tijdens Lunalia (in Mechelen) heb ik de kans gekregen om grote namen te mogen ontmoeten binnen de wereld van klassieke muziek en hen bij te staan tijdens de concerten. Maar dat werd pas realiteit na weken van voorbereidingen, we zullen dus beginnen bij het begin!

Apart from the fact that my colleagues welcomed me incredibly kindly and warmly, my first tasks were a fact. I immediately went to work looking for volunteers for the festival and I soon learned how best to promote the festival through social media. Since I am not much into social media in daily life, this was a challenge. But who doesn’t like a challenge? 😉 in addition to social media, after a while I was also called in to write newsletters to potential visitors, help draw up schedules for the concerts and was in contact with various companies in Mechelen and the surrounding area to promote our Lunalia T-SHIRTS. So I was mainly in charge of communication within staff, sponsors and promotion. This especially increased my self-confidence within communication in writing and speaking language.

Oké, en nu voor echt! Het festival gaat van start. Samen met mede-stagiaires en collega’s stonden we drie weken klaar om de artiesten te ontvangen. Ik werd verantwoordelijk gesteld om de vrijwilligers te briefen en hen wegwijs te maken binnen het vrijwilligerswerk. Daarnaast stonden we stand-by voor praktische zaken tijdens de concerten, hielpen we mee de concertplaatsen op te bouwen en konden we (gratis) genieten van de optredens.

After three successful festival weeks, calm had returned for a while and we set to work for the Musica Divina festival taking place in the Kempen region. I am back in charge of volunteers, promotions and social media. This period I will have a little more responsibility within production. Once you know how the team and preparations work, it is not difficult to work independently. If you love music/art and have an organisational mind, GO FOR IT! You won’t regret it. 🙂

Welcome on board with Azores Experiences

It’s 8 o’ clock in the morning, we just had our coffee and Pedro is already on the phone with the lookouts. The spotters are sitting on land with their huge binoculars scanning the ocean surface for splashes, fins, shadows or any other sign of cetaceans of the Azores. Today we have a full boat with 14 tourists, which implicates that I will stay on land to cover the base.

Marta is halfweg haar briefing, die we dagelijks geven voor het vertrek, over de verschillende soorten walvisachtigen die we eventueel kunnen spotten tijdens de tocht. Plots onderbreekt Pedro haar, “I am sorry we have to leave, the lookouts just told me they have good information’. He gives his daily update about the sea “It’s ruff and bumpy, it will not be comfortable and we will get wet, but of course it is safe to go out”. So we provide everyone with waterproof jackets and pants and make them ready to leave.

Één vrouw is geblesseerd aan haar been, dus besluit niet mee te komen omdat de zee te wild is. Dat wil zeggen dat ik toch mee kan op de boot. Even twijfel ik en zeg ik “nee ik zal wel hier blijven, iemand moet de base open houden”. Maar plots komt Marta in mijn oor fluisteren “Rani, we may have information about 2 Orcas”. Mijn twijfel valt direct weg, ik pak mijn spullen en ren richting de boot.

Risso, onze zodiac boot, vaart rustig de haven van Horta uit. Ondertussen zit ik hier al bijna 3 maand dus ken ik mijn taken aan boord. Ik bereid de datasheet voor, zet de gps aan en leg de gopro klaar. Na een half uurtje varen zie ik Pedro een subtiel cirkelgebaar maken met zijn vinger, dit wil zeggen dat we aangekomen zijn in de area van de walvissen en we extra moeten rondkijken. Marta probeert al heel de tocht haar enthousiasme te verbergen, maar met het idee dat ze haar lievelingsdieren zal zien vandaag, is dit niet gemakkelijk.

I hear her screaming “9 o’ clock”, and all the heads of the people on board move to the left. And yes, I see it as well, a group of Orcas are surfing next to our boat. After watching the Orcas for a while, we leave to look for some Sperm whales.  Pedro puts as he calls it “the employer of the month” or also known as the Hydrophone into the water. With this we can listen to the Sperm whales and try to localise  them. And yet again, the hydrophone is not letting us down, shortly thereafter we see the fluke of a Sperm whale.

Drie uur later zetten we voet op land, met een tevreden crew en toeristen met een big smile. We verwennen onze klanten met een koekje en een typisch drankje van Pico en praten na over de geweldige trip.  “Muito obrigado, e até logo”