Je komt de luchthaven binnen en meteen word je omringd door honderden passagiers. De weg proberen zoeken naar je volgende taak, maar onderweg meerdere keren aangesproken worden door passagiers die de weg vragen of willen weten waar hun gate is. Dit zijn situaties die je dagelijks meemaakt op de luchthaven. Elke dag is anders: van meerdere check-ins van verschillende luchtvaartmaatschappijen tot een minderjarige begeleiden naar hun vlucht. Geen enkele dag is hetzelfde: telkens nieuwe taken en afwisselende uren maken deze stage super boeiend!
Deze stage begon niet als een gewone stage. Voordat mijn stage van start ging, had ik al enkele afspraken op de luchthaven, zoals het passen van mijn uniform en het ophalen van mijn badge. De stage begon met elf dagen opleiding buiten de luchthaven. Tijdens de opleiding kreeg ik veel informatie over alles wat er tijdens de stage aan bod ging komen. Van de luchthaven zelf en de verschillende luchtvaartmaatschappijen tot veiligheidsinstructies. Bij deze informatie kwamen ook testen kijken, elk hoofdstuk was gecombineerd met een test. Na deze elf dagen was het eindelijk tijd om zelf naar de luchthaven te trekken.
Zoals ik hierboven al aangaf, is elke dag anders. Soms doe ik alleen check-ins, soms alleen gates, en op andere dagen is het een goede afwisseling van beide. Tijdens de check-in zijn het altijd dezelfde vragen die je moet stellen. “Mag ik uw paspoort of ID zien alstublieft?” en “Zitten er in losse batterijen, powerbanks of e-sigaretten in uw bagage?” Hoewel de vragen altijd hetzelfde zijn, is de passagiers altijd anders, waardoor het nooit saai wordt.
In het begin vond ik de check-in erg stressvol. Je moet aan zoveel dingen tegelijk denken en er kan ook veel misgaan, zoals een bagagelabel vergeten of iemand laten vliegen die niet mocht vliegen. Als je een fout had gemaakt of iets was vergeten, kwam er in je taken “Contact Duty” te staan. Elke dag wanneer ik op mijn stage aankwam en er geen Contact Duty in mijn taken stond, was ik opgelucht en kon ik met een goed gevoel aan mijn taken beginnen. Maar eenmaal dat het er wel stond, wist je meteen dat je een fout had gemaakt.
Aan de gate kwamen ook steeds dezelfde uitspraken steeds naar boven. “Mag ik uw ID en instapkaart zien alstublieft.” en “Fijne vlucht”. Werken aan de gate verliep vaak vlotter en met minder problemen. Maar hoewel het vlotter ging, was het tempo meestal hoger en de drukte groter. Soms had je geluk met een rustige gate, wat aanvoelde als een rustmomentje tussen de drukte van de luchthaven. Maar om jullie niet te verwarren, vaak waren er ook momenten waarop de gate heel chaotisch was met allesbehalve rust zoals problemen met passagiers, vertragingen of andere situaties.
Op het einde aangekomen, rest de belangrijkste vraag: zou ik deze stage aanraden? Mijn antwoord daarop is absoluut! Deze ervaring neem ik mee als bagage voor de rest van mijn leven.