Als afsluiter van de opleiding Toerisme- en Recreatiemanagement liep ik 16 weken stage bij Logeren in Vlaanderen. Vakantie in eigen land is sinds de corona pandemie een nieuwe trend geworden en het meest ironische hieraan is dat het een zo goed als gedwongen trend is. We zijn altijd op zoek gegaan naar de mogelijkheden binnen onze grenzen (letterlijk) en maatregelen en dus ging iedereen op vakantie in eigen stad, dorp of land.
Logeren in Vlaanderen is een vzw dat zich inzet voor de belangen van logiesuitbaters in Vlaanderen. Hun slogan luidt; “Jij legt je gasten in de watten, maar wie zorgt er voor jou?”. Zelf vind ik dit een enorm krachtige slogan en het gaf mij dan ook meteen de motivatie om op te komen voor de logiesuitbaters. In periodes zoals nu is dit dan ook broodnodig.
Ik heb tijdens mijn stage bij Logeren in Vlaanderen mijn reeds verworven capaciteiten kunnen gebruiken en heb er heel wat nieuwe bijgekregen door deze nieuwe ervaring. Tijdens mijn stage heb ik vooral geleerd om op een innovatieve manier ideeën te bedenken die allemaal in het voordeel vallen van uitbaters. Ik mocht hierbij in de eerste plaats op zoek gaan naar online netwerkmogelijkheden tussen uitbaters en zo kwam ik met het idee om “Het Logiescafé” op te richten.
Due to the pandemic, we couldn’t organize events in real life yet, so I came up with the idea of organizing an online bar for lodge owners where they can talk online and drink a cold beer or a fresh made coffee at home. They were so grateful to finally see each other again and to talk about all and nothing. I loved to see the happy faces on these owners due to my event. The company was very happy with this idea and will continue to organize these online bars in the future and I have to admit that I’m actually a bit proud of myself too.
The part of my internship that is the most satisfying to me is that I decreased my speaking anxiety a lot. I spoke to different groups of people I had never met and I made phone calls almost everyday with people within the tourism sector. That stressed me out, a lot. But it got easier every day and I felt more sure of myself every day.
And here I am now, ready for my next challenge, without knowing what is to come but most important, without any fear.
